مثل هميشه باش و نياور به روي خويش

سلام آرش جان.
واقعا لذت بردم.
بدون تعارف يکي از بهترين غزل‌هاته

البته من با نظر عموشهرام و فرهادِ عزيز و جاويدِ جان، چندان موافق نيستم.
هم از نظر رواني هم از نظر به‌هم ريختگي ارکان جمله وغيره. البته اشار? دوستان به ايرادها، نوعاً درسته ولي درين شعر مصداق نداره. چون اين غزل از عهده‌اش براومده. يعني اون چيزايي که مي‌تونست پاشنه آشيل اين غزل باشه، با پرداخت خوب و نوع چيدمان واژه‌ها، به نقاط(نکات) قوت اين غزل تبديل شده. دست مريزاد

ولي با آمدن عموشهرام به تبريز موافقم. خييييييلي